Би бүүр бухимдаад болдоггүй ээ. Яг миний үеийн 30 гаруй насны залуухан гэр бүлүүд хариулт өгөөсэй гэж хүсэж байна. Би 4-р курст байхдаа нөхөртэйгөө танилцаж, хүүхэдтэй болсон. Хоёр жил гэртээ хүүгээ хараад, цэцэрлэгт оруулаад ажилд орох гээд явж байхдаа дахин жирэмсэн болж нэг ёсондоо төрчихөөд дөрвөн жил хоёр хүүхэд харж гэртээ суулаа. Мэдээж нөхөр эрвийх дэрвийхээрээ зүтгэж биднийг юугаар ч дутаагаагүй.Харин би гэж хүн өсөж дэвжсэн зүйлгүй, залуу хүн байж хамт олон ч үгүй гэртээ байгаад байдаг. Тэгээд ажилд орж хамт олонтой болж, өөрийгөө хөгжүүлье гээд нөхөртөө хэлсэн чинь би чамайг юугаар ч дутгаагаагүй байхад гэртээ бай, хүүхэд гаргаж өг гэх юм. Яагаад ч юм би намайг дэмжинэ гэж бодож байсан болохоор ингэж хэлсэнд нь гомдоод дуугарахгүй хоёр хонож байна. Яагаад эмэгтэй хүн ер нь хүүхэд гаргаад гэртээ суух ёстой гэж, тэгж өөрийнхөө залуу насыг үрэх шаардлага байгаа юм уу?
Ажлаа ч амьдралаа ч зохицуулаа явдаг өчнөөн л хүчирхэг эмэгэйчүүд байна үү дээ. Эсвэл би хэтэрхий давруу сэтгээд байна уу?
